شاید تصورتان این باشد که آب باعث خاموش شدن هر جرقه و از بین رفتن حرارت جوش قطعات می شود. یا شاید تصور کنید که خطر برق‌گرفتگی برای جوشکار در این نوع روش جوشکاری وجود دارد. در ادامه تمام این مسائل را با یکدیگر بررسی می‌کنیم.
جوشکاری زیر آب چیست؟
جوشکاری زیر آب در زمان جنگ جهانی دوم اختراع شد. در آن زمان باید کشتی‌های جنگی سریع تعمیر می‌شدند. با توجه به اینکه نیاز بود این پروسه سریع انجام شود این روش ابداع شد. امروزه این روش کاربردهای فراوانی دارد. دو نوع جوشکاری زیر آب وجود دارد: مرطوب و خشک.
جوش دادن قطعات زیر آب
جوشکاری مرطوب
در این روش علاوه بر اینکه مهارت جوش دادن مهم است باید فرد جوشکار مهارت غواصی نیز بلد باشد. در نوع جوش دادن به روش مرطوب تجهیزاتی چون میله جوش، نگهدارنده الکترود ، کابل‌های برق، و غیره را در تماس مستقیم با آب قرار می‌دهیم. تمام تجهیزاتی که در زیر آب قرار می‌گیرند ضدآب می‌باشند. تنها چیزی که روی سطح آب و درون خشکی قرار دارد منبع تغذیه می‌باشد که با شیلنگ و کابل به زیر آب متصل می شود.
- مزیت جوشکاری زیر آب در روش مرطوب
مزیت این روش قابل اجرا بودن در محیط زیر آب، آزادی عمل، راحت و سریع بودن است. برای اهداف تعمیراتی از این روش استفاده می‌شود.
- معایب جوشکاری مرطوب
از عمده‌ترین عیب این روش این است که مواد جوش به سرعت خنک شده و کار باکیفیتی تحویل نمی دهد. برای همین علت است که بیشتر در تعمیرات از روش مرطوب استفاده می‌شود. این موارد در زمانی که فشار آب بالا است و شوری بیشتری دارد تاثیر مخرب تری دارند.
جوشکاری خشک
هر گاه در زیر آب عملیات جوش انجام دادیم و بدون تماس با آب این عملیات پایان یافت می توان گفت جوشکاری بدون تماس با آب یا جوشکاری خشک صورت گرفته است. اگر بخواهیم به طورکلی این عملیات را شرح دهیم این‌گونه می گوییم که یک اتاقک به درون آب برده می شود و آب بندی شده و فضای درونی آن خشک می شود سپس قطعاتی که نیاز به جوش دادن دارند درون آن اتاقک برده می شوند. همچنین درون این اتاقک گازهایی مانند هلیوم، آرگون و اکسیژن قرار می گیرد تا آب به داخل اتاقک وارد نشود. هرچند این یک عملیات پرهزینه است اما نسبت به روش مرطوب مزیت های بیشتر و معایب کمتری دارد. همچنین خطر کمتری برای جوشکار نیز به همراه دارد.
-
جوشکاری خشک ۴ حالت دارد که عبارت اند از:
جوشکاری کاملاً خشک: حجم اتاقک در این روش بسیار بزرگ است و جوشکار می‌تواند درون اتاقک وارد شود . کیفیت این روش مانند روش جوش دادن در هوای آزاد بسیار بالا است.
حالت دوم جوشکاری هایپرباریک: فشاری که در این عملیات انجام می شود بیشتر از فشار جوش دادن در هوای آزاد است. در این روش هوای داخل اتاقک قابل تنفس نیست تنفس جوشکار از طریق ماسک تامین می شود .
حالت سوم جوشکاری یک اتمسفر: مانند جوشکاری در هوا است و کیفیت بالاتری از کیفیت جوش در هوای آزاد دارد. در این روش نیازی به استفاده از ماسک تنفسی برای جوشکار نیست اما از این روش کمتر استفاده می شود چرا که هزینه بالایی دارد.
حالت چهارم جوشکاری خشک جزیی: آخرین حالتی که می خواهیم به شما معرفی کنیم حالت جوش دادن خشک جزئی است. در این روش از اتاق کوچکی استفاده شده که تنها راه ورود دست جوشکار را دارد. جوشکار باید راهی برای دسترسی به داخل اتاقک داشته باشد. این روش بین روش مرطوب و کاملاً خشک قرار دارد. هزینه آن نسبت به روش های کاملاً خشک کمتر است اما کیفیت پایین‌تری دارد.
خطرات جوش زیر آب
جمله خطراتی که جوشکاری زیر آب می تواند برای یک جوشکار داشته باشد عبارت است از: شوک الکتریکی، انفجار، غرق شدگی، سرمازدگی، مشکلات شنوایی و غیره است.
خطرات جوش زیر آب
کلام پایانی:
با توجه به این که جوشکاری خشک مزیت های بسیار زیادی نسبت به نوع مرطوب دارد اما هزینه بالای آن باعث شده تا اکثر مردم از جوشکاری مرطوب استفاده کنند. همان گونه که گفتیم روش جوش دادن زیر آب خطرات زیادی دارد و برای انجام آن باید ملاحظات مخصوصی انجام دهید. امید است در این مقاله توانسته باشیم این روش را به صورت اصولی به شما معرفی کنیم. لطفا در نظرات سایت سوالات خود را بپرسید تا در اسرع وقت به آن ها پاسخ دهیم.